Yogyakarta

Deze stad stond gepland in deze reis. Alhoewel het had ook Surabaya kunnen zijn (omdat Wieteke van Dort zo mooi Surabaya kan zeggen). Maar dat is niet gelukt waarschijnlijk in verband met planning en tijd. Yogya dus. De overgang vereist wel wat aanpassingsvermogen. Bali groen hindoeïstisch relaxt. Yogya rijker, drukker, meer verkeer veel meer geluid en islamitisch. Hadden we niet nog langer op Bali of Banda moeten blijven? Is eigenlijk de vraag die ons bezig houdt tijdens een middag door de stad slenteren. We bezoeken fort Vredeburg; een rijke collectie met heroïek. Onvertaald. Maar ik begrijp wel dat het niet helemaal objectief is.
Yogya is ook de stad van Borobudur, Prambanan en de koninklijke paleizen. Dus dat laatste dan maar om eens mee te beginnen als we de volgende dag fris en fruitig opstaan. (wat een ontbijt in het 5 sterren hotel) Het koninklijk paleis is wat het beloofd, mooi en weelderig. Maar ook een wat onoverzichtelijke of onsamenhangende collectie, eigenlijk de gehele huisraad. Veel Batik, want elk familielid verdient zijn eigen patroon. Maar ook een Gazelle herenfiets. Van theekopjes naar familie kiekjes. Uiteraard politieke statements. Van verrekijkers naar draagstoelen. Ook een 4 uur durende Wajangshow kunnen we aanschouwen, we hebben er niet veel van begrepen. Af en toe bewoog een arm van een pop. Er was een meneer die vertelde en zong. Een aantal dames die soms zongen en vele muzikanten. De muziek en zang was wel erg mooi.
In Yogya wonen ook veel mensen met een verbinding naar Nederland. Meerdere mensen spreken ons aan na de vraag; “where are you from”? Na Belanda, breekt het ijs. Dan volgt het socialiseren en horen we dat er een oom of tante in leiden Rijswijk of Enschede woont. Waarna ze ons wel graag de batikshop willen laten zien. Maar omdat we de doekjes wel mooi, maar “wat moet je er mee”! vinden, blijft dit in de winkel. Voor velen is een verblijf of studie in Nederland een grote wens. Zo ook voor studenten toerisme die ons willen interviewen. We hebben meerdere jongeren dit plezier gedaan.
Het Paleis en Waterpaleis liggen in een creatieve wijk. Vele smalle straatjes met kleine winkeltjes, ruïnes (onder unesco toezicht wordt het volgend jaar gerestaureerd). Marjolein vindt hier een jurk, en soort lange T shirt met batik. Hij past haar. Maar het is nog niet klaar, minder dan de helft is pas geverfd. Dus we komen 2 dagen later terug, deze jurk mag mee naar huis.
Een taxichauffeur neemt ons een hele dag mee naar de zonsopkomst van de Borobudur, Prambahan, nog een aantal tempels en de kopi Loewak koffieboer. Ja de koffie is lekker, ik heb het 3 maal gedronken, in Bali waar hij erg fruitig smaakte, bij het waterpaleis meer naar de perzik toe en bij de boer waar de chocolade tinten naar voren kwamen. De prijzen verschillen van 1.50 tot 6.50 euro per kopje. Het is lekkere koffie. De smaak blijft lang hangen.
Dan volgt ook het afscheid van Yogya. Eigenlijk een heel overzichtelijke stad. Bijna alles op loopafstand. Maar gezien de warmte is een fiets-taxie toch ook heel prettig.
Met de trein gaan we deze reis afsluiten in Jakarta. De stad die ons door meerdere mensen wordt afgeraden. Te druk te groot te vies etc.