Epupa, Himba's en een rondje Wildernis
Door: Hans Bos
Blijf op de hoogte en volg Marjolein & Hans
24 November 2017 | Namibië, Epupa
Op naar Epupa, 180 kilometer zand en grind. Ontelbare droge rivierbeddingen om over te steken. Hoe zou dat zijn als de rivieren wel water dragen. Epupa Falls de grensrivier met Angola. Je hoeft maar een metertje te springen, maar daarvoor is het te warm. We willen hier even niksen. Er is een zwembad, de was laten we doen. De Ford Ranger 2.2 6speed heeft panne, een provisorische reparatie kan beter met een steviger touw en strakker aantrekken. Ik maak een geflecht. Dat zal het slot leren. Een belletje naar de verhuurder. Ja we bring a new car in Swakupmund. Zal ik even mijn kenteken doorgeven zodat u weet wie ik ben? Nee I am driving right now. Maar weet u dan dat ik een 4x4 heb met daktent. Oh dat slot kunnen we repareren in Swakupmund.
Een Groningse HBO-v ster komt gezellig kletsen. Ze woont met haar vriend in Tanzania. Is nu met iemand via een Afrika-reisfaceboekgroep een reis door Namibië aan het maken. Een Zuid-Afrikaanse Engelse mevrouw is met haar man en 2 zonen een Afrikareis aan het maken in een zelfgebouwde camper nadat ze haar huis verkocht heeft. Maar misschien gaan ze terug om in Opuwo een landrover defender uit 1960 te kopen. En dan te restaureren natuurlijk.
's Avonds gaan we lekker koloniaal uit eten. Op een veranda boven de waterval. Bloemkoolsoep, oriks, heek voor Marjo. En ijs toe. Flesje witte blanc de blanc uit zuid Afrika erbij.'s Nacht buikpijn, opgezwollen gevoel volle buik. Oei als dat maar goed gaat. Even eruit om te plassen. Het voordeel is dat we dan even naar de sterren kunnen kijken. Ze zijn veel en overal. De volgende dag is de last gelukkig over. We gaan naar een museum Himba dorp, op aanraden van de Zuid-Afrikaanse. Ze heeft ons ook een andere weg gewezen om naar Sesfontein te rijden, duurt een paar dagen langer maar veel mooier.
Ovahimba Living Museum
Op aanraden van de Zuid-Afrikaanse mevrouw gaan we naar het museum. Een Living Museum. Dat wil zoiets zeggen als; een dorpje waar deze mensen wonen en waar je na het betalen van de toegang (onderhandelen van de toegangsprijs wordt aangeraden) wordt rondgeleid in de gebruiken.
De jonge mannelijke rondleider (westers gekleed) verteld enthousiast over de gebruiken. En moedigt ons aan toch alles te fotograferen. Marjolein wilde heel graag naar de ”Himba's”, ik had er vooraf wat minder mee. Maar eigenlijk werd het heel leuk. Vooral toen de dames onze foto's bekeken en het een vrolijke boel werd. De Himba cultuur, werd ons vooral uitgelegd als een vrouwencultuur. Een vrouw heeft een hutje, zij bepaalt wie er na zonsondergang en voor zonsopkomst mag zijn. Na het huwelijk is dat weer anders. Verder kun je door de haardracht aan een meisje zien of ze nog kind is. Na de eerste menstruatie mogen de haren naar opzij. Je kunt zien of een vrouw al één kind heeft, aan haar enkelbanden. En ook of ze twee of meer kinderen heeft, dan heeft een enkelband twee verticale strepen. Aan haar riem om haar middel kun je de kinderwens aflezen, zoveel te meer witte kralen zoveel te meer kinderwens. Als er geen witte kralen zijn is de menopauze daar. Met zang en dans wordt de rondleiding beëindigt. De vrouwen zwabberen er vrolijk op los. De mannen dansen stoerder. Dames en heren zijn gekleed in een leren rokje,die ze tijdens het dansen en zitten keurig voor hun intieme delen houden.
Op de bijbehorende camping is nog een grot met muurschilderingen van rode oker vermengd met bloed. Een huisje waarvan ik de betekenis niet begreep, een giraf die richting de waterbron kijkt en twee handen die het vertrek aankondigen en zeggen de grot is weer verlaten. De meneer beroerde de tekeningen om ze goed te kunnen laten zien. Ik vrees dat het regelmatige aanraken een desastreus effect heeft en dat ze binnenkort niet meer zichtbaar zijn.
Een rondje wildernis
Van Opuwa naar Orupembe naar Purros naar Sesfontijn. Misschien via Khumib rivierbedding. Dat laatste lukte niet. We hebben wel gezocht, zijn ook een stukje er heen gereden. Maar we vonden te weinig recente bandensporen om zeker van de route te zijn. De D3707 staat op de kaart dus het is een weg. Zonder onze Ford 4x4 2.2 6 speed was het nooit gelukt. Grote delen van de weg moesten we stapvoets rijden. Een bergpad veel meer is de weg niet. Dit lijkt sterk op off-road rijden, low gear, decent control, het zit allemaal op de automobiel, en we gebruiken het. We doen drie dagen over de weg. Soms een karrenspoor, soms een steenslagweg waar je weer veel harder kan rijden.
Een mooi afwisselend landschap. Soms een stoffige vallei, met uitgesleten watergeulen. Soms bergpaden, soms een zwarte woestijn. Af en toe rijden we langs een groene strook, een rivierbedding. We besluiten in zo'n groene strook te overnachten. Na de thee bekijken we de kaart, er staat geschreven pas bij de rivierbedding op voor wilde beesten; onder andere leeuwen. Oei nu wordt het opeens spannend. We pakken in en rijden naar een Camp site. Dit voelt geruster, maar het is wel dezelfde rivierbedding. We staan alleen, geen omheining, we hebben lekker geslapen, en vooral genoten van het uitzicht. Aan het eind van de weg bij Skelleton Coast Park een bar in het midden van niets. Tijd voor een cola, watjes zijn we, echte gidsen drinken bier tijdens het rijden. Vele lege bierflessen markeren de weg. Bij Purros camp site worden olifanten beloofd die aanschuiven bij het ontbijt. Vergeet het maar; luie beesten, ze lieten zich niet zien. Wel een hele mooie plek, maar oh wat weer stoffig. De weg naar Sesfontijn is weer door de bergen. We rijden door naar Ogongo Campsite, met warm water watervallen. En een zwembadje. Echt een oase.
-
24 November 2017 - 19:53
Mieke:
Levendig beschreven hoor, ik kan me er bíjna een voorstelling van maken. Klinkt wel als één met de natuur en er aan overgeleverd. Veel plezier verder en liefs van ins -
24 November 2017 - 22:11
Jan:
Mooi verhaal weer, leuk om te lezen. Dat met die leeuwen snachts lijkt me wel erg spannend. Veel plezier nog, groetjes, Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley