vertraging

Op donderdag de 9e november is het dan eindelijk zover. We gaan naar Namibië!
Good old NS zou ons wel een stukje op weg helpen. Yasemin was keurig op tijd, onze privé taxi. De trein was ook op tijd, maar wilde graag 4 minuten wachten op een andere trein om die reizigers de aansluiting te gunnen. We zouden nog maar 5 minuten tijd hebben voor de overstap. Ook dat lukte. In Keulen kwam de ICE trein 12 minuten later aan, de S- bahn was ook 12 minuten vertraagd. Dat viel dus nog wel mee.
Maar ach en wee, we zitten nog maar net in de ICE een SMS van eurowings. Iets met spijt en zo maar ook vertraging. Nog een SMS je. Nog een uur vertraging, opgelopen tot de volgende ochtend 8 uur. Eurowings zei sorry, we kregen 2 vouchers voor op het vliegveld, een taxi naar Dorinth hotel, en terug. In de vroege ochtend het noodnummer van de autoverhuurder gebeld, een guesthouse geregeld voor de 1e nacht en de taxi daarheen.
Tussen half en kwart voor 9 was het dan zover, de meer dan halflege airbus bracht ons gerieflijk naar Windhoek international. Het was al donker. Een gerieflijke Guesthouse met een heerlijk ontbijt
De volgende ochtend met de taxi naar de auto. Een knoepert, een Ford Ranger 4 x 4, 2.2 6 speed. Hoog op de hakken, een robuuste gevel, opgebouwd bakkie met daktent. Op naar Waterberg maar eerst shoppen, water, eten noodrantsoenen.
Links rijden met zo'n grote automobiel is el even wennen. Maar de verharde wegen zin goed. De onverharde ook.
We hebben 4 overnachtingen gereserveerd, 2x autoreply ontvangen en verder niets. Geen bevestiging geen afwijzing, wat zegt dit over Afrika? De eerste hebben we gemist dank aan Eurowings. De 2e meneer zegt van niets te weten. We hebben toch echt het contactformulier via de website ingevuld van de “Waterberg Wilderness Camp”. De meneer blijft volhouden dat hij van niets weet en vol = vol is. Op de Camp van de NWR is plek (zat). Daar staan we 2 nachten, wel duur blijkt. Een mooie wandeling langs de rand van de berg met prachtige vergezichten over de savanne. Een fijn zwembad lekker BBQ-en en weer even wennen aan vakantie. Wel slim om aan de NWR meneer te vragen of de reserveringen van Etosha wel zijn doorgekomen, ook NWR. Nee hoor ondanks autoreply is er in het systeem niets bekend, en zijn de kampeerplekken allemaal vol. Maar zegt de NWR man, vol is nooit vol. een camping is nooit vol. Een reserveringssysteem is vol op een camping kun je indikken.
We besluiten na wat dimdammen de andere kant langs te gaan, niet direct naar Etosha, maar naar het oosten over zandwegen, naar de grootste gevonden meteoriet op aard. Naar Grootfontein. Prachtig, weinig beesten op koeien na. Ook Geiten. En een handje vol auto's op 170 kilometer, vier uurtjes rijden. We gaan naar Bush Baby, een Camping Boven Grootfontijn.