Lijiang
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Marjolein & Hans
03 November 2016 | China, Lijiang
Lijiang staat bekend om zijn mooie oude binnenstad. Dat is zeker waar, veel smalle kronkelweggetjes met oude huisje van 2 verdiepingen. De weggetjes zijn van geplaveid natuursteen en de huisjes veel van hout. Puntjes aan de daken. Heel veel bloemen in de straten en op de kades. Want er is ook veel stromend water. Tegelijkertijd heeft het weinig authentieks. Elk huisje is of een restaurantje, een zilverwinkeltje, een theewinkeltje of een djembeewinkeltje. Dan heb je ongeveer 90 % van de huisjes gehad. En dat straat na straat. Leuk om dat één keer te bekijken. Maar dat soort straatjes heb je in Shangri la en Chengdu ook. Chinezen smullen er van.
Wij smullen van de tiger leaping gorge.
Deze kloof is van de Jangtse(kiang). De rivier met de mooiste naam op deze wereld. Je kunt het georganiseerd lopen of zelf doen. Wij doen niet het eerste.
Bepakt gaan we op stap met de bus naar de kloof. De wandelaars gaan er na de entree uit. De anderen krijgen de bustour. Wandelen betekend eerst een paar honderd meter stijgen op een goed alpien pad. In wat vage beschrijvingen staat dat het een dangerous tour is. Daarmee wordt het kaf van het koren gescheiden. Het is al snel zweten, het is warm en stijl omhoog. Enige verstoring komt van de Chinese spoorwegen, er wordt een tunnel geboord door de berg. Aan de andere kant van het dal wordt ook hard gewerkt. Vrachtwagens rijden af en aan. Binnenkort te zien vanuit de trein; de tiger leaping gorge. De kloof wordt aangeprezen als de mooiste wandeling van China. Nu lopen we een halve dag in de bouwherrie. Aan het eind van de middag, verdwijnt het pad achter een bergrug en wordt het weer stil. De guesthouse waar we overnachten is super. Een elektrische deken voor de nacht verzacht de pijnlijke spieren. Marjolein heeft er zin in. Tegen verwachting in wil ze wel 3 dagen wandelen, graag dus. De 2e dag start kil maar wel mooi en het wordt steeds mooier. In de ochtend nog een barende geit op het pad. 's Middags nemen we de tour door het bamboebos. Een zij kloof van de Jangtse. Het pad versmald, de helling steiler, geen andere wandelaars meer. Bij een prachtige waterval zoek ik wat verkoeling. De afdaling naar het volgende guesthouse is werkelijk mooi. Over boerenerven, tussen de schuur en het huis, de boer doet het hekje even open, en wijst ons de weg. Heel vaag, je moet de weg kennen, maar de mensen wijzen ons zeer vriendelijk de weg. We overnachten in Tibet guesthouse. (weer een elektrische deken) De 3e dag nog de afdaling naar de rivier, waar de woeste jangtse de immense kloof steeds dieper uitslijt. Het is heel heet als we de paar honderd meter weer omhoog klimmen, deels op een gammele ijzeren ladder die ongeveer 30 meter lang is. Van de afgelopen anderhalve week was de wandeling wel de mooiste ervaring.
Moe, stinkend met spierpijn komen we na een busreis weer in ons hotel in Lijiang. Wat is een douche dan lekker.
Dr. Ho.
Marjolein wil naar meneer Ho, Chris Zegers is er geweest (dat heeft hij laten zien op 3opreis, of yourin travel of zo). Meneer Ho liet dat dan ook zien. Chris woont in Amsterdam, zijn adres is wel 20x gekopieerd. Evenals JP Balkenende (torentje) en mevrouw Maxima (Wassenaar). Tenminste dat staat daar opgeschreven in een smoezelig plastic verpakt mapje. Zijn hele nering is wat smoezelig en meneer Ho is vooral bezig om ons te vertellen welke Nederlanders er zijn geweest. Zijn winkeltje hangt vol met visitekaartjes. Een (Nederlandse) touristenfirma heeft van elke medewerker een kaartje opgehangen, dat schiet lekker op. Marjolein wil graag onderzocht worden door Ho. Dat wil hij wel. Hij voelt de ene pols en de ander (tong uitsteken hoeft niet meer, dat moest Chris nog wel). Slaap je goed, heb je hoge bloeddruk, heb je diabetes. Meer hoeft hij niet te weten, dan heeft hij wel een (verry cheap) theetje. Only 27 euro. (of 2 of 3 porties) Waar is het voor? Marjolein vertrekt oppergelukkig met een zak groen poeder een voorgedrukte handleiding (inclusief een stempel voor de douane en een paar Chinese krabbels). Echter meneer Ho heeft niets gezegd over waar Marjolein wel last van heeft. Dat heeft hij niet gevoeld aan de pols.
Ach alles voor de liefde.
Morgen naar Dali.
Wij smullen van de tiger leaping gorge.
Deze kloof is van de Jangtse(kiang). De rivier met de mooiste naam op deze wereld. Je kunt het georganiseerd lopen of zelf doen. Wij doen niet het eerste.
Bepakt gaan we op stap met de bus naar de kloof. De wandelaars gaan er na de entree uit. De anderen krijgen de bustour. Wandelen betekend eerst een paar honderd meter stijgen op een goed alpien pad. In wat vage beschrijvingen staat dat het een dangerous tour is. Daarmee wordt het kaf van het koren gescheiden. Het is al snel zweten, het is warm en stijl omhoog. Enige verstoring komt van de Chinese spoorwegen, er wordt een tunnel geboord door de berg. Aan de andere kant van het dal wordt ook hard gewerkt. Vrachtwagens rijden af en aan. Binnenkort te zien vanuit de trein; de tiger leaping gorge. De kloof wordt aangeprezen als de mooiste wandeling van China. Nu lopen we een halve dag in de bouwherrie. Aan het eind van de middag, verdwijnt het pad achter een bergrug en wordt het weer stil. De guesthouse waar we overnachten is super. Een elektrische deken voor de nacht verzacht de pijnlijke spieren. Marjolein heeft er zin in. Tegen verwachting in wil ze wel 3 dagen wandelen, graag dus. De 2e dag start kil maar wel mooi en het wordt steeds mooier. In de ochtend nog een barende geit op het pad. 's Middags nemen we de tour door het bamboebos. Een zij kloof van de Jangtse. Het pad versmald, de helling steiler, geen andere wandelaars meer. Bij een prachtige waterval zoek ik wat verkoeling. De afdaling naar het volgende guesthouse is werkelijk mooi. Over boerenerven, tussen de schuur en het huis, de boer doet het hekje even open, en wijst ons de weg. Heel vaag, je moet de weg kennen, maar de mensen wijzen ons zeer vriendelijk de weg. We overnachten in Tibet guesthouse. (weer een elektrische deken) De 3e dag nog de afdaling naar de rivier, waar de woeste jangtse de immense kloof steeds dieper uitslijt. Het is heel heet als we de paar honderd meter weer omhoog klimmen, deels op een gammele ijzeren ladder die ongeveer 30 meter lang is. Van de afgelopen anderhalve week was de wandeling wel de mooiste ervaring.
Moe, stinkend met spierpijn komen we na een busreis weer in ons hotel in Lijiang. Wat is een douche dan lekker.
Dr. Ho.
Marjolein wil naar meneer Ho, Chris Zegers is er geweest (dat heeft hij laten zien op 3opreis, of yourin travel of zo). Meneer Ho liet dat dan ook zien. Chris woont in Amsterdam, zijn adres is wel 20x gekopieerd. Evenals JP Balkenende (torentje) en mevrouw Maxima (Wassenaar). Tenminste dat staat daar opgeschreven in een smoezelig plastic verpakt mapje. Zijn hele nering is wat smoezelig en meneer Ho is vooral bezig om ons te vertellen welke Nederlanders er zijn geweest. Zijn winkeltje hangt vol met visitekaartjes. Een (Nederlandse) touristenfirma heeft van elke medewerker een kaartje opgehangen, dat schiet lekker op. Marjolein wil graag onderzocht worden door Ho. Dat wil hij wel. Hij voelt de ene pols en de ander (tong uitsteken hoeft niet meer, dat moest Chris nog wel). Slaap je goed, heb je hoge bloeddruk, heb je diabetes. Meer hoeft hij niet te weten, dan heeft hij wel een (verry cheap) theetje. Only 27 euro. (of 2 of 3 porties) Waar is het voor? Marjolein vertrekt oppergelukkig met een zak groen poeder een voorgedrukte handleiding (inclusief een stempel voor de douane en een paar Chinese krabbels). Echter meneer Ho heeft niets gezegd over waar Marjolein wel last van heeft. Dat heeft hij niet gevoeld aan de pols.
Ach alles voor de liefde.
Morgen naar Dali.
-
03 November 2016 - 18:10
Marieke:
Wat een leuke verhalen, erg aantrekkelijk...ook op t lijstje...
Veel plezier, Marieke
-
03 November 2016 - 19:11
Erica:
Wat bijzonder weer, geweldig om te lezen.
Xxxxxxxx -
03 November 2016 - 19:11
Erica:
Wat bijzonder weer, geweldig om te lezen.
Xxxxxxxx -
03 November 2016 - 21:49
Jan:
Mooi verhaal en zo te horen een prachtige tocht die jullie gemaakt hebben. DE Jangtse lijkt me erg spectaculair. Enne, ik neem aan dat het groene poeder van meneer Ho eigenlijk wel overal goed voor is, toch? -
04 November 2016 - 07:42
Gerda Franken:
Dat zijn wel even andere wandelingtjes dan die op een werkdag door het centrum van Rhenen. Indrukwekkende kloof en dito rivier. -
04 November 2016 - 13:31
Nel:
prachtig Hans en Marjolein,
enne de poedertjes zijn vast net zo goed als de rode ginseng van Marieke uit Vietnam die hier nog in de kast ligt.....
Geen last van de knie Marjolein?
geniet niet met mate.
Groet
Nel -
05 November 2016 - 07:54
Karen:
Gaaf zeg, wandelend door de tiger leaping gorge! -
05 November 2016 - 12:12
Ina Bos:
Mooie avonturen, prachtige verhalen. Lekker genieten. En Marjolein bewaar een slokje voor mij. Liefs Ina. xx -
14 November 2016 - 20:39
Mieke Van Kaam:
Wat leuk dat jullie veel bloemen zien. Die hebben wij niet veel gezien. Maakt het allemaal nog mooier. Heerlijke foto's. Ik wil terug
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
