heuvels en brommers

Met een Honda scoopy op naar Pyin Oo Lwin. Vanuit de riviervlakte, de heuvels in. De 49 cc brommer heeft veel power en scheurt de vrachtwagens voorbij. Highway AH15 tussen Vietnam China en Birma. Ook tussen Kunming en Mandalay. Hij is nog lang niet klaar. (Maastricht is ze ruim de baas met de tunnel). Haarspeldbochten heuvel op en af zorgen voor veel plezier. Vrachtwagens worden links en recht ingehaald. Helemaal leuk wordt het als in één bocht een vrachtauto is gestrand en andere vrachtauto's er alleen stekend langs kunnen. Wij schieten er 10 tallen voorbij. Tolpoortjes net zo iets. De speciale doorgang voor 2 wielers is gratis.
Het verkeer is een en al chaos. Verkeersregels bestaan niet of niemand kent ze. Op internet gevonden; (Het verkeer in Myanmar rijdt rechts (of doet alsof). Op de weg geldt het recht van de sterkste. Dat wil zeggen: vrachtwagens en bussen eerst, op de voet gevolgd door personenauto's. Chauffeurs gaan er altijd van uit dat de voetganger zich bijtijds uit de voeten maakt. Uiterste voorzichtigheid is dus geboden, met name in het drukke Yangon.) Wie de dikste heeft is de baas. Af en toe zwaai ik met mijn vuist. Dat zal ze leren.
Wat ons erg verwondert is dat als je Birmanen ontmoet, dan zijn vriendelijk, bescheiden, geïnteresseerd en behulpzaam. In het blik (auto) veranderen ze in horken. Gevaarlijke maniakken. Wat helpt is als je oogcontact zoekt.
Het verkeer overwonnen; op naar Pyin Oo Lwin en een dag verderop Hsipaw (spreek Siepauw) het zijn relaxte stadjes in de hevels. In Pyin Oo Lwin levert een bezoek aan een keurig restaurant enkele dagen verteer problemen op. Marjolein (ja zij ook) en ik vertellen elkaar de details, (hier niet). We hebben er een dag of wat profijt van. De waterval, Anisakan Falls, zijn erg mooi vijf vallen boven elkaar. Het gezin wat aan de voet woont heeft er naast een restaurant ook een vuilnisbelt gecreëerd. In Hsipaw is een hot spring. Tussen de kinderen en enkele vrouwen die zichzelf wassen zitten wij ook, gezellig het water is heerlijk. Als enkele minder schone arbeiders zich komen wassen vertrekken wij maar weer. De trein tussen Mandalay en Hsipaw is beroemd. Gezellig heen en weer schudden voor 1€ 3 uur plezier. De brommer 6x zo duur maar mag ook mee. De oude viaduct over het ravijn wordt stapvoets overwonnen. Is het wel een goedgekeurde viaduct? De schone heuvels zijn helaas niet zo schoon door de highway. Dat komt pas later als we wat landelijke wegen nemen door de heuvels terug naar Mandalay. Dan laat Myanmar al haar schoonheid zien. Groene heuvels, bloeiende bloemen akkers en kleine dorpjes. Ze kijken verbaasd op als we daar binnen rijden. Bij een klein eethuisje gaan we koffie drinken. We worden direct aangesproken door het hoofd van een dorpsschooltje. Na de koffie moeten we zijn schooltje zien. Dat is erg leuk ongeveer 14 leerlingen. In het bijbehorende peuter/kleuter schooltje nog eens 8 kinderen. Ongeveer een staf van 9 mensen runt het schooltje. Een gezellige boel. De kinderen zijn geïnstrueerd om een liedje te zingen en ze stellen zich keurig voor. Het lijkt 3 op reis wel. De tocht vervolgend komen we uiteindelijk save in Mandalay. Daarmee houdt de vakantie in Birma ook weer op. Morgen vertrekken we naar Thailand voor nog 2 weken zon en strand.

Redenen om naar Myanmar/Birma te gaan. Niet eens wat vonden we er nu van maar gewoon waarom gaan. Birma stond al lang op het verlanglijstje. Het is een mooi land. Oude koloniale cultuur, statige huizen in de steden. Vriendelijke, geïnteresseerde mensen. We hoefden de koffie niet af te rekenen het was een gift voor een ontmoeting en een gesprek. Vrolijke mooie mensen met een glimlach. Veelal lekker eten. Een arm land maar een rijke cultuur. De bevolking is trots op het land, op de geschiedenis, veel mensen weten iets te vertellen over hun omgeving. Vooral in Bagan viel dat erg op. Na een praatje het advies om een onooglijk tempeltje in te gaan of een bouwwerk te beklimmen.
Niet platgetreden, goedkoop, dat is ook mooi meegenomen. Een afwisselend land.